gembira walaupon sedih...

dye telah membuat aku menitiskan air mata sekali lagi...
dye telah memberi aku sejuta kata yang tak dapat nak digambarkan...
dye telah usaha untuk aku,,,semua yang dye lakukan aku terima...

dialog aku & dye :
dye : mak awk tak marah ke awk msg ngn sy???
aku : kenape plak mak sy nk marah,,,kan awk kawan sy...
dye : owh yeke...
aku : awk la kawan sy bwt selamenye....=(
dye : kenape dari tadi asyik awk je msg sy???
aku : sbb sy selalu msg awk la selame ni...
dye : ouh yeke???sori sy tak ingat...
aku : takpela cmtu...
dye : walaupon sy tak ingat kat awk...tp yg pnting awk ingat kat sy...so kite bleh jd kawan...
aku : thanks sbb sudi nk kawan ngn sy...
dye : takde apla...eh mak awk tak marah ke msg ni??? (sekali lagi ayat yg same =/
aku : kan sy dh kate mak sy tak marah la...
dye : sy pon tak tau awk ni spe dgn sy sebenarnye,,,tp sy nk gak tau awk ni spe...
aku : takpe tak yah pikir sangat sy siape...
dye : kalo sy tak ingat kat awk,,,awk jgn sedih k...kite bwt memori baru...jgn bagi yang ni pown hilang jgk...
aku : ok,,,ye kite bwt memori baru...insyaALLAH kite jgn bg dye hilang...(tp sy rndu kat awk yg dulu)


semoga dye & aku kembali semula....